واریس یکی از مشکلات شایع در بسیاری از افراد است که می‌تواند به دلایل کم‌خطر مانند ایستادن طولانی‌مدت یا وجود سرطان ایجاد شده باشد.
واریس چیست؟
پیش از اینکه به بررسی علل و درمان واریس بپردازیم بهتر است ابتدا ببینیم که، اصلاً واریس چیست. واریس عبارت است از بزرگ و دردناک‌شدن سیاهرگ‌های بدن که بیشتر در سطح پوست ساق پا و ران دیده می‌شود و اختلال بسیار شایعی در جمعیت عمومی بوده به‌طوری‌که 2۵ درصد یا یک‌چهارم افراد به آن مبتلا می‌شوند و در خانم‌ها از شیوع بالاتری برخوردار است. در ایالات‌متحده نزدیک به ۴0 درصد مردم به بیماری‌های مربوط به ناکارآمدی مزمن رگ‌ها مانند واریس مبتلا هستند.
علت رگ واریسی چیست؟
در ساختمان سیاهرگ‌های بزرگ بدن ما دریچه‌هایی معروف به دریچه‌های لانه‌کبوتری وجود دارد که به‌صورت یک‌طرفه عمل کرده و تنها اجازه عبور خون به سمت قلب را می‌دهند.
در کنار این دریچه‌ها، عضلات ساق و ران پا با عمل انقباضی خود به دیواره این سیاهرگ‌ها فشار آورده و جریان خون را به سمت قلب تقویت می‌کنند و نیز ضربان سرخرگ‌های کنار سیاهرگ منجربه حرکت خون به سمت بالا و قلب می‌شود. به همین دلیل، قطعاً احساس سنگینی و پرخونی در پاها را پس از یک پیاده‌روی طولانی یا ایستادن و کارکردن برای چندین ساعت تجربه کرده‌اید.
اگر به دلایل مختلف، مانند ایستادن طولانی‌مدت، سابقۀ خانوادگی و سن، چاقی، حاملگی، یائسگی یا وجود یک لخته در سیاهرگ‌های پا، جریان طبیعی خون به سمت بالا مختل شود، خون در رگ تجمع پیدا کرده و به جدار سیاهرگ فشار وارد می‌کند و باعث فاصله‌گرفتن لبه‌های دریچۀ لانه‌کبوتری از یکدیگر می‌شود.
این امر باعث تغییر شکل سیاهرگ از حالت لوله‌مانند به شکل یک کیسۀ بزرگ شده و سیاهرگ را برای انتقال جریان خون بی‌کفایت می‌کند. اشکالات ساختاری سیاهرگ‌ها، ژنتیک و جراحی‌های ارتوپدی یا عروقی در پا نیز یک عامل خطر مهم در ابتلا به واریس در آینده به حساب می‌آید.
تشخیص واریس پا
تشخیص واریس پا چندان دشوار نیست. در واقع برای تشخیص از علائم واریس پا کمک گرفته می‌شود و وجود این علائم در یک فرد تشخیص واریس پا را قطعی می‌کند. البته این توضیح لازم است که، واریس علاوه بر پا در جاهای دیگر بدن هم ممکن است ایجاد شود؛ اما، به‌دلیل تأثیر جاذبه بر روی پا معمولاً بیشتر در پا ایجاد می‌شود. مشاهده رگ‌های بدشکل و پیچ‌و‌تاپ خورده به‌خصوص در پاها مهم‌ترین علائم واریس پا هستند و به احتمال زیاد نشان‌دهندۀ واریس‌اند.
علاوه بر شکل ظاهری رگ‌ها، درد و تورم و قرمزی در اطراف رگ‌های برجسته‌شده نیز مشهود است. خارش نیز یک علامت شایع در واریس بوده که علت آن خروج هموگلوبین از خون و جدار رگ و ورود آن به فضای میان بافتی و اطراف سلول‌ها است.
تشخیص واریس چه اهمیتی دارد؟
آنچه در بررسی سیاهرگ‌های واریسی اهمیت بیشتری دارد تشخیص و یافتن علت زمینه‌ای ایجاد واریس است. در واقع عوامل بسیاری در یک طیف کم‌اهمیت تا مهم و خطرآفرین برای واریس یک بیمار می‌تواند مطرح باشد.
وجود بدخیمی یا سرطان می‌تواند خود را به‌صورت رگ‌های واریسی در پا نشان بدهد. همچنین یکی از علل مهم واریس وجود لخته‌های خون در سیاهرگ‌های عمقی پا است که بالقوه خطرآفرین هستند.
پزشک باید در قدم اول پس از شرح‌حال و معاینه اندام تحتانی بیمار، در هر دو حالت خوابیده و ایستاده، اقدام به انجام‌دادن سونوگرافی یا ونوگرافی از سیاهرگ‌های پا کند. نوعی از سونوگرافی به‌نام «سونوگرافی داپلر» یک روش مناسب، کم‌هزینه و غیرتهاجمی برای ارزیابی جریان خون در سیاهرگ‌های عمقی است.
درصورت وجود لخته، که باعث انسداد جریان خون در سیاهرگ شده باشد، پزشک قادر به تشخیص آن خواهد بود و اقدامات درمانی مناسب را مانند تجویز داروهای ضدانعقادی برای بیمار انجام خواهد داد. در روش ونوگرافی ماده‌ای رنگی به داخل جریان خون تزریق شده و با اشعۀ X تصویربرداری انجام می‌شود.
درمان واریس
معمولاً ترجیح و انتخاب اول پزشکان در مواجهه با واریس درمان محافظه‌کارانه است؛ چراکه جراحی و مداخله تهاجمی در کنار مزایای خود همواره معایب بزرگی نیز دارد و احتمال عود واریس نیز کماکان وجود خواهد داشت.
اولین توصیه به بیماران مبتلا برای درمان واریس تغییر در روش زندگی و عادات تغذیه‌ای است. ترک سیگار، کنترل چاقی، ورزش منظم و عدم ایستادن‌های طولانی‌مدت نتایج سودمندی به دنبال خواهد داشت. در زیر روش‌های درمانی اصلی واریس را می‌بینید.
